บทที่ 495

เว่ยกั๋วฮูหยินเห็นหลินหลังถึงกับออกตัวปฏิเสธ ก็หยิบผ้าเช็ดหน้าปิดหน้าร้องไห้ขึ้นแล้ว "ขอโทษ หลินหลัง เรื่องนี้ลูกชายของข้าผิดจริง แต่เจ้าเห็นแก่ข้าที่เป็นแม่ม่ายน่าสงสารคนหนึ่ง อภัยให้เขาได้หรือไม่? พวกเจ้ารู้ไหม? ท่านพี่ข้าตายเร็ว เขาตายเพราะช่วยฝ่าบาท ก็ทิ้งพวกเราแม่ลูกสองคนใช้ชีวิตอย่างน่าสงสาร ห...