บทที่ 611

“ท่านอ๋อง ท่านมาแล้วหรือ? ข้าไม่เป็นไร ท่านอย่าโทษพี่หญิง” มู่หนิงเอ๋อร์มองซือจ้านเหยียน ทั้งในดวงตาและใบหน้าแสดงออกว่าดีใจมาก

หนิงอวิ้นหยูวชะงัก นางแค่สะบัดขา อยากจะสลัดมู่หนิงเอ๋อร์สุนัขตัวนี้ทิ้ง คิดไม่ถึงนางจะล้มจริงๆ

ตนไม่ได้เตะนางเลย กำลังที่ตนใช้ก็ไม่ถึงกับทำให้นางล้ม

นางมองหล่อนอย่างเหลือเชื...