บทที่ 712

ทันใดนั้น หนิงอวิ้นหยูวเดินมานั่งหน้าพิณโบราณ นางสบตากับเสว่เฟย ต่างพยักหน้าให้กันและกัน เป็นการนัดว่าเริ่มได้แล้ว นางเผยนิ้วเรียวดีดพิณเบาๆ

จู่ๆ เสียงพิณไพเราะก็ไหลออกมา

บทเพลงที่นางบรรเลง ชื่อมโหราค บทเพลงนี้เต็มไปด้วยความต่างแดน จังหวะเร็ว ไพเราะยังมีความรู้สึกมึนเมาเหมาะกับการแต่งตัววันนี้ของเสว...