บทที่ 27 ขายโสม กับคนเมืองหลวง

หยางเสี้ยวนั่งรออย่างใจเย็น ไม่นานหลงจู๊ก็รีบเดินมาทันทีที่มีคนไปรายงานเขาว่ามีเด็กน้อยนำโสมมาขาย แถมยังมีตั้งสองต้นอีกด้วย

“คารวะหลงจู๊ขอรับ”

“ตามสบาย ๆ คนกันเองทั้งนั้น วันนี้เจ้ามีของดีอันใดมาขายรึ”

“ก็ไม่ได้เป็นของดีอันใดมากมายหรอกขอรับ เพียงแค่สมุนไพรเล็ก ๆ น้อย ๆ เพียงสองต้นเท่านั้น”

“อ่อ ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ