บทที่ 8 ตอนที่8.กรรมกำลังทำงาน
อนิรุจมาดักรอตวงรักหน้าบริษัท ที่ตวงรักทำงานอยู่ หญิงสาวตกใจที่เห็นเขา และเดินหนีไปอีกทาง เมื่ออนิรุจตรงเข้ามาหา แล้วแย่งของในมือเธอไปถือเอาไว้ พร้อมกับคว้าลงที่ข้อมือแล้วออกแรงดึงให้เธอตามมาที่รถ
“ปล่อยนะ ทำอะไรของคุณเนี่ย” ตวงรักสะบัดมือเขาออกจากมือเธอแล้วถอยหลังหนี
“ทำไมจับนิดแตะหน่อยไม่ได้หรือไง” อนิรุจโกรธเมื่อเห็นท่าทางที่เธอแสดงออกมา เหมือนกับเขาเป็นตัวน่ารังเกียจ
“ไม่ได้ค่ะ อย่ามายุ่งกับฉัน”
“ผมไปหาคุณที่บ้าน แต่คนที่บ้านคุณไม่ต้อนรับผม โดยเฉพาะนางแอ๋วตัวดี” อนิรุจไม่อายที่พูดประโยคนี้ออกมา เขาเคยประกาศไปแล้วว่าจะไม่กลับไปเหยียบที่นั่นอีก แต่เขาไม่สนใจ
“พี่แอ๋วทำถูกแล้วนี่คะ เราไม่ได้เป็นอะไรกัน
คุณจะไปหาฉันทำไมอีก”
“คุณลืมไปแล้วเหรอตวงว่าลูกผมอยู่ในท้องคุณ!”
“รอให้ลูกคลอดออกมาก่อนสิคะ แล้วค่อยมาแสดงความรับผิดชอบ อยากซื้ออะไรให้ลูก อยากเปย์ลูกเท่าไรก็ว่ามา ตอนนี้ลูกยังอยู่ในท้อง ฉันคิดว่าไม่มีความจำเป็นอะไรที่คุณจะมาเรียกร้องอ้างสิทธิ์นี่นั่น นอกเสียจากว่าคุณอยากเอาชนะฉัน”
“ตวง!”
“ปล่อยค่ะแล้วอย่ามาวุ่นวายกับฉันอีก” พูดจบตวงรักก็เดินไปอีกทาง แต่อนิรุจยังตามมารั้งแขนเธอเอาไว้
“หยุดทำแบบนี้ได้แล้วค่ะรุจ คุณควรเอาเวลาที่มาวุ่นวายกับฉัน กลับไปดูแลคนของคุณนะคะ”
"ผมหิวไปทานข้าวเป็นเพื่อนผมหน่อย”
“ไม่ค่ะ ฉันไม่หิวและไม่ไปด้วย” ตวงรักปฏิเสธออกมาโดยไม่เสียเวลาคิด แต่อนิรุจยังคงดึงแขนหญิงสาวให้เดินมาที่รถของเขา ที่จอดอยู่บริเวณนั้น
“มีอะไรหรือเปล่าครับคุณรัก!” คำถามที่ได้ยินทำให้อนิรุจหัวเสียมากขึ้นไปอีก
“ไม่มีอะไรค่ะบอส แค่เรื่องเข้าใจผิดกันค่ะ”
"แล้วคุณมาเกี่ยวอะไรด้วยไม่ทราบ ผัวเมียเขาจะคุยกัน!” อนิรุจวางมาดใส่คนถาม โดยไม่หันไปมองว่าเขาคนนั้นเป็นใคร ตวงรักหน้าเสียเมื่ออดีตสามีย้อนท่านประธานไปแบบนั้น
“เท่าที่ผมทราบมา คุณตวงรักเธอเป็นโสดไม่ใช่หรือครับ!” ภัสกรย้อนอนิรุจเพราะเรื่องที่ตวงรักหย่ากับสามีไม่ใช่ความลับและที่สำคัญก่อนหย่าสามีของเธอก็ควงผู้หญิงใหม่ออกหน้าออกตา มือที่สามก็อยากมีแสงแซะเมียหลวงสารพัดวิธี เรียกได้ว่าเปิดตัวกันตั้งแต่ยังไม่เซ็นใบหย่าด้วยซ้ำ อนิรุจยังกล้าเรียกตัวเองว่าสามีอีกหรือ
"ไอ้!”
“ขอโทษค่ะบอส” ตวงรักขอโทษ เมื่ออนิรุจพูดและทำตัวกร่างใส่เจ้านายของเธอ
“มีอะไรให้ช่วยไหมรัก” คำว่ารักที่ภัสกรใช้เรียกแทนตวงรักทำให้อนิรุจโกรธขึ้นมาอีก กล้าดียังไงมาเรียกตวงรักว่ารักคำเดียว
"ไม่มีอะไรค่ะบอส” ตวงรักบอกกับภัสกร
“ไปตวงผมหิวแล้ว เย็นมากแล้ว ลูกก็คงหิวมากเช่นกัน ไปหาของอร่อยกินกันนะ” อนิรุจพูดพร้อมกับแสดงความห่วงใยออกมา
“ไม่ไปค่ะ!”
“อย่าดื้อน่า เห็นแก่ลูกนะครับ”
“คนที่จะบอกว่าลูกหิวหรือไม่คือฉันไม่ใช่คุณ เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก อย่ามาที่นี่หรือไปที่บ้านฉันอีก”
“ตวง!”
“อย่าให้ฉันรู้สึกแย่กับคุณไปมากกว่านี้เลยค่ะ ถ้าคุณยังตามรังควานฉันไม่เลิก บางทีคุณอาจจะไม่ได้เห็นหน้าลูกก็ได้นะคะ”คำพูดของตวงรักทำให้อนิรุจชาตั้งแต่สันหลังจนถึงปลายเท้า ตวงรักกำลังเอาลูกมาขู่เขาอย่างนั้นหรือ
“หมายความว่าไง!”
“ถ้าเหตุผลที่คุณมาวุ่นวายกับฉันเพราะลูก บางทีไม่ต้องมีเขาก็ได้นะคะ เพราะฉันเบื่อคุณเต็มทน นิสัยแบบนี้เลิกได้เลิกนะคะ ” ตวงรักไม่เคยคิดจะทำร้ายลูกเลยสักนิด เธอขู่ไปอย่างนั้นเพราะคิดว่าวิธีนี้น่าจะทำให้อริรุจเลิกวุ่นวายกับเธอ
“ไม่นะตวง อย่าทำอะไรเขานะ” น้ำเสียงที่อนิรุจพูดออกมาสั่นเครือจนคนฟังสัมผัสได้
“ถ้ามันทำให้คุณเลิกยุ่งกับฉันได้ฉันก็จะทำ"
ตวงรักขู่เสียงเหี้ยม นอกจากน้ำเสียงแล้ว มือที่จับอยู่ที่แขนของเธอก็สั่นขึ้นด้วย อนิรุจเป็นห่วงลูกมากเพียงนี้เลยหรือ
“ตวง ผมขอโทษ ผมจะไม่บังคับคุณอีก แต่คุณอย่าห้ามให้ผมมาหาคุณเลยนะ ผมอยากเห็นคุณ อยากเห็นลูกของเรา คุณจะเกลียดผมก็ได้ แต่คุณอย่าทำร้ายเขานะ เขาไม่รู้เรื่องอะไรด้วย ผมผิดเอง ผมเลวเอง ผมขอร้องนะตวง อย่าทำร้ายเขานะ” อนิรุจขอร้องตวงรักด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ลูกไม่เกี่ยวข้องอะไรด้วย คนที่เลวคือเขา ถ้าใครจะต้องถูกลงโทษ คนนั้นก็ต้องเป็นเขาคนเดียวเท่านั้น
“ตามนี้นะคะ อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก” พูดจบตวงรักก็เดินจากไป โดยไม่หันมามอง อนิรุจอีกเลย
“นี่แค่เริ่มต้นค่ะรุจ สิ่งที่คุณเจอ ยังไม่ได้ครึ่งกับที่คุณทำไว้กับฉัน” หมดสมัยเมียหลวงเจ้าน้ำตาแล้ว เมื่อก่อนเธอคิดว่าขาดเขาเธอคงอยู่ไม่ได้ แต่เมื่อเวลาผ่านไปเธอก็อยู่มาได้ และสบายมากด้วย อนิรุจไม่ได้มีความสำคัญกับชีวิตเธออีกแล้ว ข่าวของเขากับวีนัสเธอก็ได้ยินมาบ้าง ได้แต่อวยพรให้ทั้งสองอยู่กันตลอดรอดฝั่ง เธอหมดทุกข์แล้ว ขอให้วีนัสเจอแบบที่เธอเคยเจอ จะได้รู้ว่าแท้จริงแล้วอนิรุจเป็นคนอย่างไร
