บทที่ 191

ฉันจ้องมองลายเซ็นอันงดงามบนใบเสร็จรับของ มือสั่นน้อยๆ ขณะยื่นคลิปบอร์ดคืนให้พนักงาน กล่องใบนั้นวางอยู่บนโต๊ะของฉัน สีขาวบริสุทธิ์ผูกด้วยริบบิ้นผ้าไหมที่ดูแพงเกินกว่าจะเป็นของขวัญธรรมดาๆ บนเรือสำราญ

“คิดว่ามันคืออะไรเหรอ” โซเฟียถาม เธอโผล่มาที่ประตูห้องฉันพอดีกับตอนที่พนักงานคนนั้นหายลับไปตามโถงทางเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ