บทที่ 234

ฉันสอดตัวเข้าไปในที่นั่งข้างคนขับของรถแบรด มือยังสั่นไม่หายจากเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้น

“แอล” แบรดถามฉัน “ข้างในนั้นเกิดอะไรขึ้นกันแน่”

ฉันเงยหน้าขึ้นสบตาสีทองคมปลาบของเขา ไม่มีประโยชน์ที่จะปิดบังอะไรอีกแล้ว... ยังไงแบรดก็ต้องรู้ความจริงอยู่ดี เขาเป็นคนช่างสังเกต ปกป้องฉันเกินเหตุ และพูดกันตามตรงคือเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ