บทที่ 536 ยาโคบ มาเลิกกันเถอะ

กลางดึกสงัด นิโคลผล็อยหลับไปโดยไม่รู้ตัว

เธอตื่นขึ้นมารับรู้ถึงความอบอุ่นที่โอบล้อมร่างกาย ชายผู้ไม่ควรอยู่ที่นี่กำลังกอดเธอไว้ในอ้อมแขนใต้ผืนผ้าห่มที่ยับยุ่ง ดวงตาของเขาจับจ้องเธอผ่านความมืดมิด น้ำเสียงของเขาสงบนิ่งอย่างน่าหลอกลวง ทว่าแฝงไปด้วยพายุอารมณ์ที่กำลังก่อตัว “ทำไมเธอถึงไปเดตนั้น”

นิโคลจ...