บทที่ 707 ทั้งหมดนี้เพียงแค่ทิ้งฉัน?

ค่ำคืนนั้นมืดมิดดั่งน้ำหมึกที่หกเลอะ

เอเวอรี่จ้องมองเธอ ความไม่อยากเชื่อฉายชัดทั่วใบหน้า “คุณจะเลิกกับผมเพราะเรื่องนี้เนี่ยนะ? ไม่กี่วันก่อนเรายังดีๆ กันอยู่เลย”

“ค่ะ” เธอกล่าวเสียงเบา “และมันก็เคยรู้สึกดีจริงๆ”

“ฉันเคยรู้สึกว่าตัวเองมีความหมายกับคุณ แต่ตอนนี้เอเวอรี่ ทุกสิ่งที่คุณพูดและทำมันบอกฉ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ