บทที่ 076 อัญมณี มือฉันเจ็บ

“แด๊ดดี้! แด๊ดดี้!” นิคเขย่าตัวเขาพลางเรียกไม่หยุด ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความกังวล

ภวัตฝืนลืมตาขึ้นมา เมื่อเห็นว่าเป็นลูกชายก็ไม่อยากให้เขาต้องเป็นห่วง จึงฝืนยิ้มให้แล้วพูดว่า “ไม่เป็นไร แด๊ดดี้ไม่เป็นไร”

แอนน์ก็เดินเข้ามาด้วย

เธอยืนอยู่ข้างๆ นิค แล้วใช้มือเล็กๆ แตะลงบนหน้าผากของภวัต อุณหภูมิที่ร้อน...