บทที่ 102 สัญญาด้วยใจ (75%)

“วันนี้พอแค่นี้ก่อน”

เท่านั้นแหละ ทุกคนในที่นั้นต่างลอบถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ รู้สึกประหนึ่งว่าตัวเองถูกปลดปล่อยวิญญาณออกมาจากขุมนรกอเวจีก็ไม่ปาน

“เห็นวิชัยบอกว่า พ่อมีธุระด่วนจะคุยกับผม”

มหรรณพเอ่ยขึ้นทันทีที่เดินออกจากห้องประชุมมาถึงห้องทำงานของตน ทำให้คนที่กำลังยืนกอดอกมองวิวทิวทัศน์ผ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ