บทที่ 80 ไม่อาจทนห่าง (50%)

ไม่นานอาหารกลิ่นหอมเตะจมูกยั่วน้ำลายก็ถูกลำเลียงออกมาเสิร์ฟ เธอได้ยินเสียงเจ้าซีซาร์ขยับตัวอย่างกระตือรือร้น แน่นอนว่าอาหารของมันก็คงถูกนำมาเสิร์ฟแล้วเช่นกัน

“เฮ้! หวัดดีคะ เราเจอกันอีกแล้วนะ”

ในจังหวะที่จัดการกับอาหารคาวจนหมดเกลี้ยง เรียกได้ว่าเจริญอาหารอย่างที่ไม่เคยเป็นในรอบหลายเดือน เสียงห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ