บทที่ 28 ชน

ปึก!

ราเชทร์สะดุ้งเมื่อมีดสั้นที่เขาใช้เป็นอาวุธคู่กายปักลงมาบนหน้าขา ตาคมเข้มมองคนที่ทำร้ายเขา มือที่กำด้ามมีดสั่นเทา เลือดสีค้นเปรอะเปื้อนเต็มสองมือตากลมโตที่เต็มไปด้วยน้ำตามองเขาอย่างเกลียดชัง ถอยหนีลนลานไปจนชิดหัวเตียง เมื่อเขาคลายเส้นผมเธอออก

"ออกไป! ฉันบอกให้ออกไป!" มัจจุราชสีดำสนิทเล็งมาที...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ