บทที่ 46 ผมผิดเอง

"เหนื่อยไหมครับ ให้ผมไปหาที่บ้านก็ได้" ภูดิศเข้าเรื่องเมื่อเธอนั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้าม

"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันมาสะดวกกว่า"

"ลูกเป็นไงบ้างครับ"

"ปกติค่ะ" คำตอบของเธอทำให้ว่าที่คุณพ่อแอบผิดหวัง ปกตินะมันคือแบบไหนกัน น่าจะขยายความให้เขาเข้าใจอีกนิด

"เชิญพูดธุระของคุณมาได้เลยครับ" พูดพร้อมกับพลิกนาฬิกา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ