บทที่ 49 บทที่ 47 ขอความช่วยเหลือ

บทที่ 47 ขอความช่วยเหลือ

“ไม่ต้องไปส่งหรอกค่ะ ไปเองได้ค่ะ” หญิงสาวที่ก้มลงหยิบรองเท้าหุ้มส้นสีครีมเก่า ๆ ไม่ใช่แบรนด์หรูหราอะไร

“ทำไมไม่ใส่รองเท้าคู่ที่ดีกว่านี้ไปหน่อย...มันเหมือนจะขาดแล้วไหม” กฤษณะยืนเอาหลังพิงกำแพงบ้าน และมองเธอที่กำลังใส่รองเท้าเพื่อเตรียมตัวไปทำงาน

“มันใส่สบายค่ะ แล้วเข้ากะกลาง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ