บทที่ 5 บทที่ 3 ผู้หญิงวุ่นวาย
บทที่ 3 ผู้หญิงวุ่นวาย
‘...ไม่ค่ะ ลูกศรไม่ลง’
“แล้วอย่ามาเรียกร้อง...ในสิ่งที่เธอเลือกเอง” สิริศรร้องหวีดร้องเพราะเขากระชากรถขับออกไปด้วยความเร็ว สูงหญิงสาวรู้สึกได้ถึงความเร็วของรถ เธอโอบกอดเขาไว้แนบแน่น
“พี่เมฆลูกศรกลัวค่ะ” มือเล็กกำเสื้อเชิ้ตที่เขาสวมใส่ไว้แน่น
“ก็กลับไปนั่งที่” เสียงเข้มเอ่ยออกมาเรียบนิ่ง ก่อนจะหักพวงมาลัยเลี้ยวกลับรถไปอีกฝั่งถนน
“ปะ...ไปไหนคะ”
“บ้าน...”
บ้านสองชั้นในหมู่บ้านระดับไฮคลาส...ที่มีเพียง 20 ยูนิตเห็นจะได้มั้ง เธอค่อย ๆ ก้าวจากรถคันหรู โดยมีผู้ชายร่างกำยำเดินมาเปิดประตูให้ หญิงสาวก้มหน้างุด เธออายมาก...ก็เธอลงมาประตูเดียวกับเขาเลย รองเท้าก็ไม่ได้ใส่...
“ไปหยิบรองเท้ามาใส่ และรีบเดินตามเข้ามา...ฉันง่วงแล้ว” สิริศรกำมือแน่น เธอมองตามแผ่นหลังกว้างที่กำลังจะเดินเข้าบ้านไป ก่อนจะวิ่งตามไปทั้งเท้าเปล่าเปลือยแบบนั้น
“อะไรของเธออีก!” มือเล็กสอดเข้ามาเกาะแขนและหันหลังไปมองผู้ชายตัวสูงที่มองเธอไม่กะพริบตา ก่อนเขาจะขึ้นรถและขับออกไปไหนไม่รู้
“ลูกศรกลัวพี่คนนั้น...” มือหนาดันร่างเล็กให้เข้าไปในบ้าน ก่อนเขาจะเดินตามเข้าไป
“จะไปกลัวมันทำไม...มันใจดีเลี้ยงกระต่ายด้วย” สิริศรก็ส่ายหัว เธอจำสายตาของพี่คนนั้นที่มองมาได้ดี
“ไปล้างเท้า!” เท้าเล็กกระจิดหนึ่ง...แต่ทาสีแดงสดแบบนี้ไม่เรียบร้อยสักนิด!
“หะ...ห้องน้ำล่ะคะ”
“หาเอาเองสิ เก่งนักไม่ใช่รึไง?” กฤษณะปลดกระดุมคอเสื้อ ก่อนจะทิ้งตัวลงกับโซฟารับแขกกลางบ้าน และกดรีโมททีวีเปิดหาบอลดู…
หญิงสาวหันซ้ายหันขวาก่อนจะได้ยินเสียงเดินเข้ามาใกล้ และเธอก็สะดุ้งสุดตัว เมื่อผู้ชายคนเดิมมายืนอยู่ข้างหลังเธอ
“ห้องน้ำอยู่ในห้องใหญ่ซ้ายมือครับ” กฤษณะจิ๊จ๊ะในลำคอเมื่อ ‘อาเป๋า’ หรือ ‘เป๋า’ ลูกน้องคนสนิทรู้มากเกินเหตุ
“คะ...ค่ะ” หญิงสาวรีบหลบหลังชิดกำแพง ก่อนเธอจะรีบวิ่งปรู๊ดขึ้นด้านบนไป
มือเรียวจับที่จับประตู ก่อนความอบอ้าวในห้องจะปะทะร่างกายเธอ ดวงตาเรียวรีกวาดตามองไปรอบห้อง ก่อนจะเอามือตบ ๆ กำแพงด้านข้างเพื่อหาสวิตช์เปิดไฟและกดเปิด
ไฟดาวไลท์สีเหลืองนวลส่องสว่างทั่วทั้งห้อง...บิ้วอินทั้งห้อง ผนังถูกตกแต่งด้วยวอลล์เปเปอร์ดำทองสลับไป เตียงนอนคิงไซต์ตั้งอยู่กลางห้อง...จริง ๆ มันเป็นเหมือนแค่ฟูกนอนมากกว่า มันสูงกว่าพื้นที่เหยียบอยู่แค่ศอกหนึ่ง
ทุกอย่างในห้องล้วนตกแต่งด้วยสีอึมครึม ดำ เทา ทอง หญิงสาวหันไปปิดประตูห้องและก้าวเดินเข้าไปยืนกลางห้อง...ห้องน้ำอยู่ไหน เธอกวาดตามองไปที่ผนังก่อนจะเห็นว่ามันเป็นเหมือนประตู จึงเดินเข้าไปออกแรงผลัก
“ว้าว! เหมือนห้องลับเลย!” ตู้เสื้อผ้าขนาดใหญ่อยู่ตรงหน้า เคาน์เตอร์นาฬิกาที่แค่เธอเดินเข้าไปใกล้ไฟก็ติดขึ้นมาเอง!
“ห้องพี่เมฆงั้นหรอ! เจ๋งสุด ๆ ไปเลย!” เธอตบมือดีใจ ก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปมองนาฬิการาคาแพงที่เรียงรายอยู่ในตู้กระจก ก่อนจะหมุนตัวกลับไปมองโต๊ะเครื่อง…
“สำอางเหมือนกันนะเนี่ย…ใช้แต่ของแพง ๆ ก็อย่างว่าแหละ! รวย!” สิริศรย่นจมูก ก่อนจะหมุนตัวกลับมาก็เจอกับสายตาเย็นชาที่มองมา
“ละ...ลูกศรไม่ได้ขโมยอะไรนะคะ!” หญิงสาวรีบเอ่ยบอกเขา ก่อนจะวิ่งหลบเข้าห้องน้ำไป ดวงตาคมจ้องมองพรมสีขาวที่เขาปูวางไว้...มันเปื้อนรอยเท้าดำ ๆ แล้ว
“แล้วบอกชอบผู้ชายสะอาด! แต่ตัวเองสกปรก!”
