บทที่ 232

เสิ่นสี่พยักหน้า มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม "ดี กลางวันอยากกินอะไร ฉันจะเอามาให้"

จี้อี่หนิงไม่คิดว่าอารมณ์ของเสิ่นสี่จะดีขนาดนี้ เธออึ้งไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็พูดด้วยท่าทางไม่เป็นธรรมชาติ "ไม่ต้องหรอก ฉันซื้อของมาแล้ว กลางวันจะทำอาหารเอง"

"อืม ถ้าคืนนี้คุณว่าง เรา..."

"ไม่ว่าง"

พูดจบ จี้อี่หนิงก็ปิดประต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ