บทที่ 21 รู้นะ...ว่าคิดอะไรอยู่

หญิงสาวจัดการชงกาแฟ... มองมือตัวเองที่กำลังกดสวิตช์ มันมีสีเหลืองน้ำตาล ที่แม่บอกว่าสีเทียนผึ้ง หรือบางคนก็ว่าสีน้ำผึ้ง พิณตะวันมองดูใบหน้าของตัวเองที่สะท้อนจากกระจกติดผนัง... ในใจนิ่งคิด...

เจ้าตัวไม่ใช่คนโง่ที่จะไม่รู้ว่า...หน้าตาตัวเองไม่เหมือนคนท้องถิ่นแถมยังกระเดียดไปทางต่างชาตินิดหนึ่งด้วย พิณ...