บทที่ 22 สัญญานะ...

ไอลวิลหยุดคิดแล้วหันไปมองดวงตะวันสีส้มที่มีเมฆวิ่งเข้ามาบัง ก่อให้เกิดแสงรัศมีทอประกายทะลุก้อนเมฆนั้นอย่างสวยงาม... ตั้งแต่มาที่นี่ครั้งแรก และจนถึงนาทีนี้ ไอลวิลก็ยังคงคิดว่า...ไม่มีพระอาทิตย์ที่ไหน สวยเท่าที่เกาะนี้อีกแล้ว...

"ดวงตะวันที่กรุงเทพฯ สวยไม่สู้ที่นี่"

เสียงเล็กเอ่ย

"รู้ได้ยังไง เรายังไ...