บทที่ 40 คิดถึงคนชงกาแฟ

ตอนเที่ยงคืน พิณตะวันสะดุ้งตื่น พบว่าตัวเองนอนเหยียดยาวหนุนตักคนที่นั่งเอนพิงโซฟาหลับอยู่ เขาคงจะเหนื่อยล้ามากจริงๆ ถึงกับนั่งหลับได้แบบนี้ พิณตะวันค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้น แล้วจับขายาวยกขึ้นพาดยาวไปกับโซฟา แต่ขายาวเลยโซฟา ท่าจะนอนไม่สบายแน่ แถมยังไม่ยอมตื่นอีก...

"นาย..."

หญิงสาวเรียกพร้อมกับเขย่าตัวเบ...