บทที่ 20 ใครจะไปรู้

“.......” ริมฝีปากบางเม้มเป็นเส้นตรง สองเท้าถอยหนีพร้อมจ้องหน้าคนใจร้ายที่เดินเข้ามาใกล้ อย่าร้องนะเธอห้ามร้องไห้อีก

“ฮึก” แต่ไอ้น้ำตาบ้ามันกลับไม่ฟังอยู่ ๆ ก็ไหลพรั่งพรูออกมา ก็คิดว่าตัวเองทำใจได้แล้ว แต่ที่ไหนได้พอเห็นหน้าเขามันก็เจ็บอยู่ดี ทำไมคนหล่อ ๆ ต้องใจร้ายด้วย!!

“เป็นบ้าอะไร...แล้วร้องไห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ