บทที่ 7

ความทรงจำที่ฉันลืมเลือนไป บัดนี้ได้หวนกลับมาปรากฏขึ้นอีกครั้งทั้งหมด

ในชั่วพริบตานั้น ลิ้นของฉันราวกับพันกัน

“คุณ...คุณณัฐ”

“ขอโทษค่ะ พวกเราเสียมารยาทเอง”

ฉันดึงมิ้นท์เดินออกไปข้างนอก

ใจที่อยากจะหาเงินดับวูบลงกลางคัน

ยังไม่ทันได้ทำความรู้จักกับเจ้านายอย่างเป็นทางการ ก็ดันไปซัดเขาซะแล้ว แล้วจะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ