บทที่ 59 บทที่ 58

บทที่ 58

“อ้าปาก...” ข้าวสวยร้อนๆ ที่มีเนื้อไก่ดำที่มาจากซุปที่แม่เค้าทำ ถูกฉีกใส่จานและตักวางบนช้อน ก่อนจะจ่อที่ปากของเธอ...

“กินเองได้!”

“อย่าดื้อ...จะเที่ยงแล้วทั้งคุณและลูกยังไม่ได้ทานข้าวสักนิด!” ริมฝีปากบางคว่ำลง และสักพักก็ยอมเปิดปากให้แต่โดยดี

ตอนแรกอีดออดไม่ยอมให้ป้อน พอป้อนแล้ว งับหาย งับ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ