บทที่ 45 ร่ายเสน่หา บทที่ 25

พายัพสารภาพความนัยทันทีที่ถอนริมฝีปากจากเรียวปากอิ่ม ร่างน้อยสั่นจนต้องยึดแขนของเขาไว้แน่น เธออยากได้ยินคำนี้มาตลอดไม่ใช่หรือ...แต่ก่อนหน้านี้ที่เขาทำเหมือนไม่ใส่ใจเธอล่ะ

“แล้วทำไมนายไม่ยอมรับโทรศัพท์ของฉัน”

พายัพยังไม่ตอบคำถาม เขาเริ่มเคลื่อนไหวเท้าและทำให้จิณณ์ต้องเคลื่อนตาม เธอเต้นไปตามจังหวะขอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ