บทที่ 21 21

ร่างสูงใหญ่ค้ำยันมือทั้งสองกับพนัก ให้เธออยู่ตรงกลางระหว่างแขนแกร่งทั้งสองข้าง มีนาเอนหลังพิงเก้าอี้อีกครั้งและปล่อยให้เขาแนบลำตัวลงมาระหว่างกลางของซอกขาเรียวงาม รู้สึกถึงความเป็นชายที่ขยายตัวและบดคลึงอยู่บนปุยไหมนุ่มนวล สัมผัสได้ถึงความแข็งขึงที่เสียดสีกับยอดเกสรดอกไม้จนเธอครางดัง  “ซี๊ด...”

มันเห...