บทที่ 39 39

เขาถามเสียงขาดเป็นห้วงแต่ก็ยังกระแทกกระทั้นความอลังการเข้าไปในตัวเธอไม่ยอมหยุด เจ้าของดวงหน้าแสนสวยที่แดงก่ำด้วยพิษแห่งความสุขสมระบายด้วยรอยยิ้มจาง ๆ เธอเลื่อนมือข้างหนึ่งไปด้านหลัง สัมผัสใบหน้าและคางสากระคายของเขาก่อนเอียงหน้ากลับไปและเสนอจุมพิตแสนหวานขณะสะโพกยังส่ายไหวเพื่อรับแรงกระแทกที่เขากดความ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ