บทที่ 29 บทที่ 29

“อดีตน่ะมันเหมือนไฟนะพ่อ มันจะตามเผาใจให้รุ่มร้อน ละทิ้งมันซะบ้างชีวิตจะได้มีความสุข”

ดรัณอ้าปากจะทักท้วง คุณย่าไม่รอฟังเดินหนีตัดบทซะงั้น เขาอยากค้านเพราะไม่เข้าใจคุณย่า ทำไมอยากให้ลืมอดีต เรื่องเหล่านั้นก็เป็นเรื่องของลูกสาวคุณย่าทั้งนั้น ถ้าลืมอดีตก็หมายถึงลืมอิงฟ้า นี่หมายความว่าคุณ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ