บทที่ 32 บทที่ 32

“อารัณพูดแบบนี้ได้ไง ไม่เป็นความจริงเลยสักนิด”

“เหรอ งั้นมานี่”

ดรัณลากหญิงสาวเข้าไปในห้อง จัดการล็อกประตูให้เรียบร้อยแล้วโดยมีพลับพลึงยืนตะลึงอยู่ แค่เพียงเขาก้าวเข้ามาในห้อง ความต้องการก็เหมือนจะพวยพุ่งขึ้นมาเหมือนไอน้ำร้อน สีหน้าถมึงทึงไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกแย่ หรืออยากจะผลักไสเขาออกห...