บทที่ 47 บทที่ 47

พลับพลึงหน้าจ๋อยสนิท ดรัณทอดถอนใจก่อนจะเคลื่อนรถพากฤติยาส่งโรงพยาบาล ภรรยาสาวน้อยประคองเพื่อนรักอยู่ทางเบาะหลัง ทิ้งให้เขาขับรถไปเงียบๆ ผู้ที่ชำนาญเส้นทางขับรถขึ้นเขาลงเขาอย่างเขาไม่ทุกข์ร้อน จะให้ขับทั้งคืนก็ยังไหวขอแค่กาแฟสักสองแก้วกันหลับในก็พอแล้ว

ไม่นานต่อมาคนทั้งสามก็มาถึงโรงพยาบา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ