บทที่ 32 นิยมตัดแขนเสื้อ

เติ้งไห่หลงมองดวงหน้าจิ้มลิ้มอยู่นานเกือบอึดใจ มองและชั่งใจอย่างลำบาก เขาต้องหักห้ามความรู้สึกตัวเอง แต่ในตอนนี้อี้เหรินคล้ายมีเวทมนตร์มารร้ายสะกดให้เขาลุ่มหลง

“ผู้น้อยจะตายไหม เหตุใดถึงได้รู้สึกร้อนรุ่มและคัน...คันจนไม่อยากสวมใส่อาภรณ์ใด”

อี้เหรินขยับร่างกาย กิริยาสะกดให้เติ้งไห่หลงไม่อาจละสายตา ...