บทที่ 45 จงอย่าปิดบังข้า

“บัดซบ! พวกมันช่างชั่วช้า” อี้เหรินว่าจบก็เบี่ยงตัวหลบบางสิ่งที่พุ่งตรงมาหาเขา โชคดีมันไม่ได้ปักเข้าจุดสำคัญของร่างกาย ถูกเพียงชายแขนเสื้อ

“นั่นมันลูกดอกอาบยาพิษ! ทะ เซียนน้อย คนของเผ่าเฟยเทียนคงตามเราพบแน่แล้ว คราวนี้จะทำเยี่ยงไร”

อี้เหรินไม่รู้วรยุทธ์ แต่สิ่งที่เขาแจ้งใจคือการเสียเลือดเนื้อในโลก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ