บทที่ 100 ช่างขี้อิจฉา

ภาพที่เห็นนั้นทำให้อี้เหรินต้องใจหายวาบ ในโลงมีเพียงเสื้อผ้าของเติ้งไห่หลง แต่ไม่มีร่างของเขาอยู่

“เป็นไปได้เยี่ยงไร หรือพานซู่ลี่ขโมยร่างองค์ชายไป และคืนชีพให้เขาเป็นผีดิบ!” อี้เหรินคิดแล้วพลันขนลุกซู่ เขากลัวจับใจ

คนอุ้มท้องโตตั้งสติและก้าวออกห่างโลงศพ หวังใจออกไปด้านนอกเพื่อแจ้งข่าวนี้กับทุกคน

...