บทที่ 1454

ลั่วจวินหัวก็เห็นด้วย ลั่วหว่านซิงกับลั่วเชียนเชียนนั่งอยู่คนละฝั่งของโต๊ะ

ทันทีที่เธอนั่งลงก็ก้มหน้าก้มตา ดูท่าทางหดหู่ซึมเซา

ลั่วจวินหัวเอ่ยถามอย่างไม่ใส่ใจว่า “นี่เป็นอะไรไป? เมื่อคืนนอนไม่พอเหรอ?”

เมื่อลั่วเชียนเชียนเงยหน้าขึ้น ในดวงตาก็มีน้ำตาคลอเบ้าอยู่แล้ว ลั่วหว่านซิงยิ่งอดทึ่งในความสามารถทา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ