บทที่ 332

เจียงชั่นหยางได้สติกลับมา ตอบพี่ชายไปตามความจริงว่า “เอ่อ... เราแค่บังเอิญเจอกันที่สนามบิน คุยกันไม่กี่คำก็แยกย้ายกันแล้วครับ พอผมฟื้นขึ้นมา เธอก็มาอยู่ที่โรงพยาบาลคอยดูแลผมแล้ว...”

เจียงเลี่ยหยางเกิดความสงสัย “เธอมาโรงพยาบาลเองเหรอ? ไม่ใช่นายเรียกเธอมา?”

เจียงชั่นหยางส่ายหน้า “ไม่ใช่ครับ ตอนนั้น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ