บทที่ 18 เพราะพี่หล่อ

“เอ่อ...พออยู่ได้ไหมคะ?” เจ้าของบ้านหันไปถามยิ้มๆ กลัวว่าอีกฝ่ายจะไม่สะดวก

“อยู่ได้สบายมากครับ” แม่ทัพเอ่ยพร้อมกับหันไปมองรอบๆ อย่างรู้สึกชื่นชม ถึงแม้จะหลังเล็กไปหน่อย แต่ก็สะอาดสะอ้านสุดๆ

“คุณทัพจะนอนที่นี่จริงๆ เหรอคะ”

“จริงสิ ทำไมเหรอ?”

“เอ่อ...”

“เอื้อง! เราจับมือกันเดินมาถึงตรงนี้แล้วนะ ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ