บทที่ 14 14

รักคนที่มีเจ้าของ

รักคนที่ไม่ควรรัก

“เครียดอะไรหรือเปล่า” เสียงทุ้มกระซิบถามข้างหู ขณะกำลังขย่มโยกอยู่บนตัวเธอ ลมหายใจหอบเหนื่อยดังประสานกับเสียงเตียงที่ลั่นเอี๊ยดอ๊าด

หญิงสาวกัดริมฝีปากล่าง สองมือกำขยุ้มผ้าปูที่นอนจนยับย่น ยามที่แก่นเนื้อเข้าๆ ออกๆ ในร่องหลืบของเธออย่างบ้าคลั่ง หยดเหงื่อผุดซึมตา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ