บทที่ 42 42

“ทั้งๆ ที่นี่เป็นเรื่องของเพื่อนฉันที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับคุณเลย แต่คุณก็ยังมีน้ำใจ ขอบคุณนะคะ”

ดวงตาคู่คมอ่อนแสงลง ก่อนจะกอดตอบเธอ มือใหญ่ลูบศีรษะทุยสวยเบาๆ “ก็เพราะเจ้าเป็นทุกข์ จะให้ข้าทนนิ่งเฉยอยู่ได้ยังไงกัน”

เธอเงยหน้ามองเขา หัวใจดวงน้อยสั่นไหวขั้นรุนแรง ก่อนจะหลับตาลงเมื่อเขาก้มลงแล้วจูบเรีย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ