บทที่ 92 92

“ฉันอยู่ได้ ไม่ต้องมาห่วงฉันหรอก”

“ช่วงบ่ายจะมีคนมาอยู่เป็นเพื่อนคอยดูแล ต้องการอะไรก็บอกเขาได้”

คนในห้องเงียบ ไม่ตอบอะไรอีก เธอจึงเดินผละออกมา เมื่อวันนี้น้องยังไม่เข้าใจ หวังว่าวันข้างหน้าเดือนฉายจะรับรู้ถึงความรักและความเป็นห่วงจากพี่สาวคนนี้

ประกายดาวเดินเข้าไปหยิบกระเป๋าเสื้อผ้าที่เธอจัดเตรี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ