บทที่ 98 98

“คุณหลับหรือเปล่า”

เสียงทุ้มนุ่มหูดังขึ้นที่หน้าประตู หญิงสาวรีบยกมือขึ้นเช็ดคราบน้ำตา “ยังค่ะ”

“ทำไมไม่หลับสักนิดล่ะจะได้พัก” เขาเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับชามข้าวต้ม “ผมให้ประนอมทำข้าวต้มปลาให้ คุณลุกมากินหน่อยสิ จะได้มีแรง อย่าไปคิดถึงเรื่องน้องเลย เขาโตแล้ว มีอายุห่างจากคุณแค่ไม่กี่นาที วุฒิภาวะก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ