บทที่ 14 เจ้าสาวสำรอง (200%)

เสียงครางหวานเจือหอบกระเส่าของมะลิร้อยยังคงดังก้องอยู่ในหู จนเขามิอาจข่มตาหลับ พลิกกายไปมาอยู่หลายตลบ ก่อนจะทะลึ่งพรวดขึ้นมาท่ามกลางความมืดมิดของรัตติกาล ปลายนิ้วกระด้างกดสวิตช์โคมไฟอย่างกระแทกกระทั้น แล้วก้มลงมองที่เป้ากางเกงนอนของตัวเองด้วยความหงุดหงิด

“นรก! ยัยเด็กสกปรกนั่นกำลังทำให้ฉันเป็นบ้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ