บทที่ 102 เมินได้เมินไป (125%)

สั่งการเสร็จเซซาเรก็ดันอ้อนรักออก กวาดสายตาคมกริบสำรวจไปทั่วร่างของคนตัวเล็ก แล้วหลุดสบถออกมาเมื่อเห็นแผลถลอกตรงหัวเข่าน้อยทั้งสองข้าง เห็นคนตัวเล็กสะดุ้งเฮือกมองอย่างตัดพ้อก็รีบลูบหัวน้อยเบาๆ พึมพำบอกว่าเขาไม่ได้โมโหให้เธอ จากนั้นก็ช้อนร่างบอบบางขึ้นอุ้ม

“ดะ…เดี๋ยวค่ะ คุณจะพาอ้อนไปไหนคะ” ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ