บทที่ 19 เลวจริงๆ

มิเชลกัดปากตัวเองอย่างเจ็บแค้นใจ พลางยื่นมือไปรับแก้วน้ำส้มมาด้วยมือสั่นๆ และกลั้นใจดื่มน้ำส้มที่ตัวเองใส่เกลือลงไปจนหมดแก้วก่อนจะทรุดลงกับพื้นห้องอย่างหมดแรง

“จัดการไล่แม่นี่ออกด้วยนะ คุณนี!” แพททริกสันสั่งการเสียงเด็ดขาด

“ได้ค่ะบอส นีจะจัดการให้ค่ะ” นีรยาพยักหน้ารับ! ‘โดยส่วนตัวเธอพอจะรู้ว่ามิเช...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ