บทที่ 6 ฉันจะออกเดตกับน้องสาวของแก!
แพททริกสันถึงกับกัดกรามแน่น พยายามข่มอารมณ์เดือดๆ ที่กำลังแล่นขึ้นมากับคำพูดที่จี้ใจดำของคาเรนเทีย ‘ใช่! เขาอาจจะไม่ต่างจากมัน! สามปีมานี้ถึงได้พยายามจะอยู่ให้ห่างจากเธอไง!’
“พี่แพททริกทิ้งซีน่ามาอยู่ตรงนี้นี่เอง ตามหาซะทั่วเลย!” ลูเซียน่าเอ่ยพร้อมกับเข้ามากอดแขนของชายหนุ่มด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“ซีน่าเธอมาก็ดีแล้ว ช่วยบอกคนรักของเธอให้เลิกหวงก้างซะทีเถอะ! แต่ถ้าแกจะเก็บเอาไว้เอง ก็บอกกันดีๆ เพราะเท่าที่ทราบ น้องพิมเป็นแค่ลูกสาวบุญธรรม ไม่ใช่สายเลือดเดียวกับแก หึ! แบบนี้ใช่ไหมถึงได้หวงน่ะ!”
คาเรนเทียที่เมานิดๆ บวกกับอารมณ์ที่ขุ่นเคืองจากการถูกขัดขวางอย่างไม่มีเหตุผล จึงแขวะอีกฝ่ายคืนอย่างกวนๆ และนั่นทำให้ฟางเส้นสุดท้ายที่พ่วงท้ายด้วยความหึงหวงของแพททริกสันขาด!
“คาเรนแก!” แพททริกสันสะบัดแขนลูเซียน่าออก พร้อมกับง้างหมัดเตรียมต่อยอีกฝ่าย
“เฮ้ๆ อะไรกันพวก!” แดเนียลเดินเข้ามาทันได้ยินประโยคแว่วๆ เมื่อครู่ จึงรีบเอ่ยห้ามก่อนที่แพททริกสันจะต่อยคาเรนเทีย ที่เวลาเมาแล้วมักจะชอบปากเสีย
“เอางี้แล้วกันครับ น้องพิมคะชนแก้วกับพี่คาเรนหน่อยแล้วกัน แล้วถ้าพี่คาเรนอยากจะคุยหรือทำความรู้จักกับน้องพิมละก็ ไม่มีปัญหาครับ แต่ต้องเชิญไปที่โต๊ะนู้นนะครับ เพราะพ่อของผมรอทำความรู้จักกับผู้ชายทุกคนที่อยากจะเป็นเขยคนเล็กของตระกูลอยู่” ออร์แลนโด้เอ่ย พลางหยิบแก้วส่งให้พิมพลอยชนกับอีกฝ่าย เพื่อจะได้จบปัญหาซะที
พิมพลอยพยักหน้าน้อยๆ ก่อนจะหยิบแก้วจากออร์แลนโด้ขึ้นมาชนกับอีกฝ่าย “สวัสดีค่ะพี่คาเรน ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”
“สวัสดีจ้ะ น้องพิมอายุเท่าไหร่แล้วคะตอนนี้” คนที่กำลังเดือดรีบปรับสีหน้าอ่อนลงทันทีทันใด
“21 ค่ะ” พิมพลอยตอบพร้อมกับยิ้มบางๆ ส่งให้อีกฝ่ายอย่างมีมารยาท
“นี่น้องสาวกาฝากของพี่แพททริกเหรอคะ”ลูเซียน่าถามอย่างสงสัย
“ซีน่า! กรุณาใช้คำพูดดีๆ ให้เหมือนหน้าตาหน่อย ใครมาได้ยินเข้า เขาจะคิดว่าเธอขาดการอบรม” ออร์แลนโด้ที่ขึ้นชื่อเรื่องความเย็นชาและไม่สนโลก ต่อว่าสาวเจ้าอย่างไม่ไว้หน้า
“พี่แพททริกคะ!” ลูเซียน่าถึงกับหน้าตึงขึ้นมาทันใด รีบเข้าไปกอดแขนของชายหนุ่มเพื่อออดอ้อนขอความเห็นใจ
แพททริกสันหันมองลูเซียน่าแวบหนึ่งก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์ “ปล่อย!”
หญิงสาวทำหน้าเหวอ ยอมปล่อยแขนของอีกฝ่ายแต่โดยดี แต่ก็ไม่วายหันไปใช้สายตาจิกกัดผู้หญิงตัวต้นเหตุอย่างรู้สึกเกลียดชัง
“เอางี้นะครับทุกคน ใครอยากจะถามจะคุยเรื่องของน้องพิม เชิญตามมาที่โต๊ะครับ เชิญนะครับพี่คาเรน” เจคอปเอ่ยยิ้มๆ
พิมพลอยหันไปยิ้มให้เจคอปอย่างรู้สึกขอบคุณ เพราะตอนนี้เธอไม่อยากจะยืนอยู่ตรงนี้อีกแม้แต่วินาทีเดียว
“เดี๋ยวพี่จะตามไปนะครับน้องพิม!” คาเรนเทียตะโกนตามหลังสาวเจ้าที่เดินออกไป
“ฉันว่าเราดื่มฉลองกันเถอะ นานๆ จะได้เจอกันที” แดเนียลเอ่ยขึ้นอย่างพยายามคลี่คลายสถานการณ์
“ก็ได้! มาดวลเหล้ากันหน่อยดีไหม?” แพททริกสันเอ่ยท้าทาย
“จัดมาได้เลย! เสนอของรางวัลมาด้วยสิแพททริก” คาเรนเทียยิ้มยั่ว
“ถ้าแกชนะ แกจะเอาอะไรล่ะคาเรน!” แพททริกสันถามกลับ
“ถ้าฉันชนะ ฉันจะออกเดตกับน้องสาวของแก!” คาเรนเทียขยับเข้าไปกระซิบบอกให้ได้ยินกันแค่สองคน
แพททริกสันกำหมัดแน่น แล้วจ้องมองอีกฝ่ายด้วยสายตาดุดัน“แต่ถ้าแกแพ้ แกต้องเลิกยุ่งกับน้องพิม และห้ามเข้าใกล้เธออีกเด็ดขาด!”
“ได้ตามนี้!” คาเรนเทียเอ่ยพลางส่งมือไปจับ เพื่อทำสัญญาลูกผู้ชาย
“เอาเตกีล่ามา” แพททริกสันหันไปสั่งเด็กรับใช้ที่อยู่ใกล้ๆ ก่อนจะยกมือขึ้นจับกับอีกฝ่ายเพื่อตอบรับข้อตกลง
ห้านาทีต่อมา...เตกีล่าราวห้าสิบช็อตก็ถูกยกมาเรียงเอาไว้จนเต็มโต๊ะ พร้อมกับเลม่อนผ่าซีกและเกลือ เพื่อนๆ ในงานต่างพากันมาล้อมวงดูสองหนุ่มกันอย่างตื่นเต้น ว่าใครจะชนะ
แดเนียลแอบถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก กลัวว่าแพททริกสันและคาเรนเทียจะแตกคอกันก่อนที่จะได้ร่วมหุ้นสร้างกาสิโนบนเกาะ
ด้านคาเรนเทียนั้นเป็นบุตรชายคนเดียวของนายพลวีเซ่น ที่มีอิทธิพลอันดับต้นๆ ของอิตาลี และคาเรนเทียยังเป็นหนึ่งในสมาชิกของฟีนิกซ์ ที่คบหากันมานาน โดยภาพรวมแล้วอีกฝ่ายก็ถือว่าเป็นคนที่จริงใจ กล้าได้กล้าเสีย และเป็นคนที่ยึดมั่นในคำพูด
ที่สำคัญ! ตั้งแต่รู้จักกันมา ตนยังไม่เคยเห็นอีกฝ่ายเอ่ยปากจีบสาว ที่ไหนมาก่อน แต่กลับขอจีบพิมพลอยตรงๆ ด้วยสีหน้าที่ไม่ได้ล้อเล่น จนทำให้แพททริกสันถึงกับหลุดแสดงอาการหึงหวงออกมาเมื่อครู่!
สองปีต่อมา...(ปัจจุบัน) Rocasander Villa
คฤหาสน์โรคาซานเดอร์ตั้งอยู่บนเนื้อที่ 400 เอเคอร์(ราวหนึ่งพันไร่) ตัวคฤหาสน์ออกแบบโดยผสมผสานความหรูหรากับความคลาสสิกเอาไว้ได้อย่างลงตัว งานเลี้ยงถูกเนรมิตขึ้นมาอย่างอลังการ ท่ามกลางแขกทั้งในแวดวงสังคมชั้นสูงและแวดวงธุรกิจไม่เว้นแม้กระทั่ง ดารา คนดัง นางแบบ ที่พากันมาร่วมงานเพราะอยากจะเจอหนุ่มๆ ในตระกูลโรคาซานเดอร์ทั้งสามคน
วันนี้มะลิฉัตรจัดการเนรมิตพิมพลอยที่อายุ 23 ปี และสวยสะพรั่งจนเป็นที่ร่ำลือกันไปทั่วในวงสังคม แม้กระทั่งบุตรชายคนโตอย่าง...แพททริกสันที่ช่วงหลังๆ มานี้แทบจะเก็บอาการไม่อยู่
ขณะที่มะลิฉัตรกำลังยืนดูช่างแต่งหน้าให้หญิงสาวอยู่นั้นก็มีเสียงเคาะประตูห้องดังอยู่สองสามครั้ง ทำให้ทุกคนหันไปที่ประตูตามๆ กัน
ก๊อกๆๆ
“เข้ามาได้!” มะลิฉัตรเอ่ยขึ้น จากนั้นประตูห้องก็ถูกเปิดเข้ามา
“มาดามคะ คุณท่านให้มาเชิญค่ะ” สาวใช้รีบแจ้งคำสั่งของ นายใหญ่แห่งโรคาซานเดอร์ทันที
“คุณแม่ไม่ต้องรอน้องพิมหรอกค่ะ” พิมพลอยรีบบอกอย่างเกรงใจ เพราะวันนี้เธอไปส่งงานชิ้นสุดท้ายที่มหาวิทยาลัย และประชุมกับเพื่อนๆ ร่วมรุ่น สรุปเรื่องสถานที่เลี้ยงฉลองเรียนจบ เลยทำเธอให้กลับมาเตรียมตัวร่วมงานร่วมเลี้ยงวันคล้ายวันเกิดของคุณมะลิฉัตรช้า
“เอางั้นเหรอจ๊ะน้องพิม งั้นแม่ลงไปก่อนนะลูก รีบๆ ตามมาล่ะ” มะลิฉัตรเอ่ยกับบุตรสาวบุญธรรมยิ้มๆ
“ค่ะคุณแม่ เดี๋ยวน้องพิมจะรีบตามลงไปค่ะ” พิมพลอยหันมาตอบ ในขณะที่ช่างแต่งหน้ากำลังปัดบลัชออนให้
“จ้ะ” มะลิฉัตรพยักหน้ารับยิ้มๆ ก่อนจะเดินออกไป














