บทที่ 106 เคลียร์

“พระเจ้า! ผมขอโทษ คุณเป็นอะไรไหม”เขาชะงักไปครู่ รู้สึกแปลกๆ กับกลิ่นหอมอ่อนๆ และร่างบางในอ้อมแขน จึงรีบก้มมองใบหน้าของอีกฝ่าย

“ให้ตายสินานา! ทำไมคุณถึงเดินไม่ดูทางแบบนี้ฮะ!” อันโตนีโอ้สบถเสียงดังขึ้นมาทันทีที่เห็นว่าเป็นใคร

“โอ๊ย! ปล่อยเลยนะ เมื่อกี้ยังขอโทษฉันอยู่เลย แต่พอเห็นว่าเป็นฉันนายก็โวยวา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ