บทที่ 5 ผู้ชายคนแรก

คนที่กำลังสุมความต้องการเอาไว้ จนเริ่มจะปวดแก่นกลางลำตัว ก้มลงใช้ลิ้นควานหาน้ำหวานจากกลีบและเกสรของดอกไม้งามอย่างไม่นึกรังเกียจทั้งๆ ที่ไม่เคยลิ้มลอง หรือทำให้ผู้หญิงที่เคยขึ้นเตียงด้วยสักครั้ง แต่กับเธอ...เธอทำให้เขาอยากจะกลืนกินเธอไปทั้งตัว!

“อะ... อย่า...อื้อ...” แพรณาราพยายามจะร้องห้าม แต่ก็ไม่อาจต้านทานความรู้สึกบางอย่างที่...ลึกๆ แล้วไม่อยากให้เขาหยุดการกระทำนั้น!

ออร์แลนโด้ค่อยๆ สอดนิ้วเข้าไปยังทางรัก ที่รู้สึกถึงความเล็กและคับแน่นอย่างแปลกใจ ‘พระเจ้า! นี่ขนาดนิ้วของเขา เธอยังบีบรัดขนาดนี้ แล้วถ้าเป็นลูกชายของเขาล่ะ จะขนาดไหนกัน!’

เขายิ้มกริ่มก่อนค่อยๆ ขยับนิ้วที่ถูกโอบรัดด้วยเนื้อนุ่มๆ และชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำหวานเข้าออกช้าๆ เพื่อสร้างความคุ้นเคย

“อื้อ...อะ...อืมมม” แพรณาราครางเสียงสั่นๆ เธอทั้งตื่นเต้น ทั้งกลัว ทั้งเสียวซ่าน และไร้ยางอาย ที่ปล่อยให้เขาทำอะไรกับร่างกายของเธอ โดยที่เธอแทบจะไม่ได้ขัดขืนใดๆ ‘ให้ตายสิ! นี่เธอต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ’ หญิงสาวต่อว่าตัวเอง

ออร์แลนโด้เริ่มขยับนิ้วเข้าออกเร็วขึ้น รับรู้อาการของคนที่กำลังจะแตะขอบสวรรค์ เมื่อเห็นสาวเจ้าบิดเร่าและเริ่มเกร็งขึ้นเรื่อยๆ

“อะ...อ๊ะ!...กรี๊ดดดดดด” แพรณาราจิกเล็บลงกับผ้าปูที่นอนแน่น และเกร็งกระตุกสามสี่ครั้ง กับอาการที่ชาวาบไปทั้งตัวอย่าง รู้สึกเหมือนตัวเองไร้ซึ่งน้ำหนักและล่องลอยไปดั่งขนนก ที่ถูกลมพัดผ่านเพียงเบาๆ

ออร์แลนโด้มองใบหน้าจิ้มลิ้มที่หายใจหอบไปมา และหน้าอกคู่สวยที่ขยับตามแรงหายใจ จึงรีบจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก ก่อนจะก้มลงลิ้มลองน้ำหวานจากเกสรดอกไม้ของสาวตรงหน้า

“อ๊ะ...ไม่นะ! พะ...พอแล้ว!” แพรณาราที่ยังหายใจหอบ รีบเอ่ยท้วงทันทีที่ลิ้นอุ่นๆ ของเขาแตะสัมผัสลงยังจุดกึ่งกลางความเป็นหญิงอีกครั้ง แล้วดูดกลืนและรัวลิ้นขึ้นลงจนสร้างความรู้สึกเสียวซ่านรัญจวนใจ ที่เธอไม่สามารถต้านทานได้

“อะ...อื้อ...อะ...ไม่นะ...กรี๊ดดดด” เธอกรีดร้องเสียงดังกับความสุขสมที่อีกฝ่ายหยิบยื่นให้เป็นครั้งที่สอง น้ำหวานจากดอกไม้งามทะลักหยาดเยิ้มออกมา ทำให้คนที่รออยู่ได้ลิ้มรสชาติของน้ำหวานอีกครั้งอย่างหลงใหล ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองสาวเจ้าที่เกร็งกระตุกติดๆ กัน แล้วพาเธอไปยัง...สวรรค์ที่แท้จริง ที่กำลังจะเริ่มขึ้น!

ชายหนุ่มจูบซุกไซ้ต้นขาและเอวบางขึ้นมาเรื่อยๆ ก่อนจะครอบครองดอกบัวงามที่เบ่งบานรับสัมผัสของเขาอย่างถูกใจ

“อะ...ได้โปรด...ไม่เอาแล้ว...อะ...อื้อ...” แพรณาราที่เริ่มจะได้สติอีกครั้ง อ้อนวอนคนที่กำลังขย้ำและดูดกลืนปลายถันของเธอ ‘พระเจ้านี่เธอฝันไปหรือเปล่านะ ทำไมเธอไม่ผลักเขาออก ทำไมต้องยอมให้เขาทำอะไรต่างๆ นานา กับร่างกายของเธอด้วย’ แพรณาราถามตัวเองในใจอย่างสับสน

‘หยุดงั้นเหรอ? ไม่มีทาง!’ คนเจ้าเล่ห์ยิ้มกริ่มในใจพลางค่อยๆ จับความเป็นชายแตะกลีบดอกไม้งามที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำหวาน พร้อมกับค่อยๆถูไถขึ้นลงเบาๆ อย่างช้าๆ

“อ๊ะ...อื้อออออ” หญิงสาวส่งเสียงครางออกมาอย่างลืมตัวเพราะความเสียวซ่าน แถมยังยกสะโพกขึ้นร่อนไปมารับกับบางสิ่งที่กำลังรุกล้ำความเป็นเธอเข้ามาเรื่อยๆ

ออร์แลนโด้ยกยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะจับความเป็นชายแทรกผ่านทางรักที่คับแน่น แล้วออกแรงดันเข้าไปในตัวของสาวน้อยตรงหน้าทีเดียวครึ่งลำ แบบไม่ปล่อยให้เธอได้ตั้งตัวและเตรียมใจกับขนาดที่ใหญ่โตของตนแต่อย่างใด

กึก!

“อ๊ะ!... กรี๊ดดดดดดด” แพรณาราที่กำลังเคลิบเคลิ้มในความเสียวซ่านรัญจวนใจที่อีกฝ่ายเพิ่งสร้างขึ้น ถึงกับสะดุ้งเฮือก! แล้วถูกแทนที่ด้วยความเจ็บปวดตรงแก่นกลางความเป็นหญิงราวกับจะฉีกขาดและแตกออกเป็นเสี่ยงๆ พลัน! น้ำอุ่นๆ ก็ไหลรินออกจากหางตาคู่สวยทันใด

‘พระเจ้า! เขาเป็นผู้ชายคนแรกของเธอ!’ เยื่อบางๆ ที่เพิ่งจะผ่านเข้ามาทำให้ออร์แลนโด้รู้สึกเหมือนถูกไม้หน้าสามตีเข้าที่แสกหน้าอย่างจัง เขาหยุดชะงักการกระทำทั้งหมด แล้วใช้มือเกลี่ยน้ำตาที่ไหลอาบแก้มนวลทั้งสองข้างออกให้สาวเจ้าอย่างแผ่วเบา

“เจ็บ...มิกิเจ็บ...เอาออกไป ได้โปรด...” แพรณาราอ้อนวอนเสียงสั่น

“ชู่ว์...ผมขอโทษ ผมหยุดไม่ได้แล้ว คุณอย่าเกร็งสิ อย่าเพิ่งดิ้นได้โปรด... ไม่งั้นคุณจะเจ็บไปกว่านี้” เขาปลอบคนที่กำลังพยายามขยับตัว ‘หยุดตอนนี้เหรอ? ฆ่าเขาให้ตายซะยังดีกว่า เขาเองก็ทรมานกับความคับแน่นที่บีบรัดเขาจนแทบจะทนไม่ไหว เธอช่างหอมหวานเย้ายวนกว่าผู้หญิงทุกคนที่เขาเคยสัมผัสมา และที่สำคัญ... เธอบริสุทธิ์! มันเป็นความรู้สึกที่แสนวิเศษเมื่อได้ครอบครอง

ออร์แลนโด้เริ่มปลุกเร้าอารมณ์ของสาวเจ้าอีกครั้ง อย่างนุ่มนวลอ่อนโยน ก่อนจะดันส่วนที่เหลือเข้าไปจนสุดทาง

“กรี๊ดดดดด” แพรณารากรีดร้องเสียงดัง และจิกเล็บลงบนแผ่นหลังกว้างของอีกฝ่าย

ออร์แลนโด้รีบมอบจูบอันแสนหวานและหลอกล่อสาวน้อยให้หลงอยู่ในบ่วงของเขาอีกครั้ง ก่อนจะค่อยๆ เคลื่อนตัวเข้าออกอย่างช้าๆ เพื่อสร้างความคุ้นเคยให้กับเธอ

“พระเจ้า! แน่นอะไรอย่างนี้” เขากัดฟันข่มความเสียวซ่านที่โอบล้อมความเป็นชายและบีบรัดแน่นจนแทบจะหายใจไม่ออก

“อะ...อื้อ...อ๊ะ...” แพรณาราใจสั่นทุกครั้ง ที่คนตรงหน้าเคลื่อนตัวเข้าออก มันเป็นความเสียวซ่านและจุก เพราะขนาดที่ยาวและใหญ่ ทำให้เธอต้องรีบดันหน้าท้องที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อเอาไว้ ไม่ให้อีกฝ่ายเข้ามาลึกเกิน

ออร์แลนโด้ก้มลงมองมือเล็ก ที่พยายามดันช่วงล่างของตนไม่ให้เข้าไปจนสุดนั้นอย่างยิ้มๆ ก่อนจะกระซิบถามเสียงสั่นพร่า

“ได้โปรด...ให้พี่รักมิกินะคนดี” ออร์แลนโด้ตรึงมือบางทั้งสองข้างขึ้น ไม่ให้สาวเจ้าปฏิเสธ จากนั้นก็ค่อยๆ เร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆ จนเธอเริ่มเกร็งขึ้นมาอีกครั้ง

“อ๊ะ! ไม่นะ...อื้อ...อะ...กรี๊ดดดด” หญิงสาวกรีดร้องอย่างสุขสมที่แตะขอบสวรรค์อีกครั้ง หยดน้ำหวานที่พร่างพราวทะลักหยาดเยิ้มออกมาเปียกชุ่มไปทั่วต้นขางาม

“อ๊ะ...โอ้ว...” ชายหนุ่มเร่งเครื่องตามไปแตะขอบสวรรค์ติดๆ เพราะเขาเองก็เสียวจนแทบจะทนไม่ไหวกับความสุขอย่างที่ไม่เคยพานพบมาก่อน ภาพของเธอตอนร่วมรักกับเขาเมื่อครู่ มันทำให้เขารู้สึกหวงแหนขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ไม่มีทางที่ใครคนไหนจะได้เชยชมต่อจากเขา เพราะเขาจะกักขังเธอไว้เป็นของเล่นส่วนตัวอีกนาน

แล้วเกมรักครั้งต่อๆ ไปก็เริ่มขึ้นจนกระทั่งรุ่งสางของวันใหม่ บทรักที่เร่าร้อนทำให้แพรณาราหลับคาอกของชายหนุ่มไปแบบไม่รู้สึกตัว

ด้านออร์แลนโด้เองก็แทบหมดแรงเช่นกัน แต่ก็ไม่ลืมทำความสะอาดเรือนร่างให้สาวเจ้าที่นอนสลบไสลบนเตียงอย่างเบามือ ก่อนจะตามขึ้นไปนอนกกกอดเธอเอาไว้อย่างหวงแหน ราวกับว่ากลัวคนในอ้อมกอดจะหายไป