บทที่ 15 ที่แท้เขาก็เป็นพวกวิตถารหรือเนี่ย ?’

แพรลานนาหายใจไม่ออกกับจูบที่เหมือนจะกระชากวิญญาณออกจากร่างของคนพาล พลันน้ำตาแห่งความน้อยใจ เสียใจ เจ็บใจ ก็ไหลออกมา…

“ขึ้นรถเดี๋ยวนี้น้องแพร ” เสกสรรดันร่างบางออกจากตัวอย่างหักห้ามใจ เมื่อรับรู้ถึงหยดน้ำที่หยดลงบนหลังมือ

แพรลานนายกมือขึ้นเช็ดน้ำตาที่เอ่อล้นออกมาอย่างเก็บไม่อยู่

“แพรไปขึ้นรถ ” เสก...