บทที่ 19 หื่นโรคจิตหน้าไม่อาย

กึก

“กรี๊ดดดดดดด” แพรลานนาน้ำตาไหลอาบแก้ม รู้สึกเหมือนกับร่างกายของเธอจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ให้ได้ เธอทั้งเจ็บและปวดหนึบจนไม่กล้าแม้แต่จะขยับดิ้นไปทางไหน

“ชู่ว์ๆ ทนหน่อยนะคะ พี่เอาเข้าแค่นิดเดียวเอง ยังไม่ได้เอาเข้าไปหมดค่ะ” เสกสรรจูบซับน้ำตาให้คนตรงหน้าที่สั่นเทาราวกับเด็กเสียขวัญ

“พะ...พี่ต้อมจะฆ่าแ...