บทที่ 38 ได้ยินกันแล้วใช่ไหม ไปเอาจอบมา

ที่โกดังเก็บผลผลิต...ตะกร้านับพันที่ใส่ลำไยวางเป็นแถวๆ ในขณะที่คนงานนับร้อยก็กำลังทำงานแข่งกับเวลา เสกสรรจ้องมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าอย่างไม่เคยเห็นมาก่อน เพราะปกติเขาแทบจะไม่เฉียดกรายเข้ามาในบริเวณนี้ของไร่

แล้วอยู่ๆ ความรู้สึกบางอย่างก็แล่นเข้ามากระแทกตรงกลางหัวใจเมื่อนึกไปถึงผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างแพ...