บทที่ 52 ตอนที่41 คิดถึง 2

ทุกครั้งที่เดินทาง เขามักระแวดระวังภัยตลอดเวลา แม้แต่ชุดเกราะยังไม่คิดถอดออกแต่อย่างใด

หลังพบว่าทั้งห้องปลอดภัยดี หากแต่ชายหนุ่มกลับไม่คิดนั่งหรือนอนลงไปบนเตียง เพียงเดินมาหยุดยืนตรงริมหน้าต่าง

เมื่อเขาเปิดแง้มบานหน้าต่างให้กว้างออกอีกเล็กน้อย ลมราตรีเย็นฉ่ำจึงพัดโชยเข้ามาปะทะดวงหน้าคมคายระลอกหนึ่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ