บทที่ 154 จะสามารถเป็นพ่อที่ดีได้จริงหรือ

คิมเบอร์ลี่ชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วผลักเขาออกไปด้วยความรังเกียจ

“หลีกไป”

ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงจากบาดแผลทำให้เขาแทบจะหมดสติ หลังจากถอยหลังไปสองสามก้าว ก็ทรุดตัวลงคุกเข่าข้างหนึ่งกับพื้น ใช้แขนพยุงตัวเองไว้อย่างยากลำบาก

“เลิกเสแสร้งได้แล้ว” คิมเบอร์ลี่พูดทิ้งท้ายอย่างเย็นชา แล้วเดินไปที่โต๊ะอาหาร นั่งลง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ